आज सकाळी माझा टाइम्स ऑफ इंडियातर्फे टॅक्सीनामा प्रोजेक्टविषयी इंटरव्ह्यू झाला.
बऱ्याच जणांनी ती लिंक पाहिली आणि प्रेमाने पाठ थोपली, शिवाय आणखी लोकांत आवर्जून पसरवली हे मस्तच.
सगळ्यांचे आभार.
इंटरव्ह्यूमध्ये तसा बराच वेळ गेला.
मग थोडी फार भाडी मारून गाडी उभी करताना हे आमचे मलबार हिलच्या नाक्यावरचे नेहमीचे ड्रायव्हर रमण झा भेटले.
ह्यांच्याशी आज थोड्या गप्पा छाटल्या.
 |
त्यांच्याच टॅक्सीला टेकून हा फोटो काढलाय.
हे टॅक्सीतच झोपतात रात्री.
असे बरेचसे टॅक्सीवाले आहेत मुंबईत ज्यांचं बिऱ्हाड टॅक्सीतच आहे.
त्यांच्या आणि रमण झांच्या आयुष्यात अजिबातच क्लटर नाहीये.
आठवडाभर ते टॅक्सी चालवतात.
प्रातर्विधी सुलभमध्ये पैसे देऊन.
दुपारी बाहेरच काही मिळेल ते खातात.
रात्रीचा त्यांनी डबा लावलाय.
नऊ साडेनऊला गाडीतच जेवण करून ते सीट पाठी करून झोपतात.
मलबार हिलचा हा शांत कोपरा त्यांच्या वर्षानुवर्षं ओळखीचा असल्याने कोणी त्यांना त्रास देत नाही.
आजूबाजूला पॉश बिल्डिंगचे सिक्युरिटी असल्याने त्यांना सुरक्षितही वाटतं.
रविवार थोड्याफार फरकाने असाच.
फक्त रविवारी ते जास्त भाडी शोधत न बसता दुपारी चार-पाच वाजताच गाडी लावून निवांत बसतात किंवा उभे राहतात.
फोनही साधाच आहे त्यांच्याकडे पण त्यांना मनोरंजन, सोशल मिडीया बिडीयाची फारशी गरज वाटत नाही बहुतेक.
जगत रहाणं हेच त्यांचं नेटफ्लिक्स आणि ऍमेझॉन असं म्हणूया हवं तर.
"पण त्यांना काही पैसे, महत्त्वाच्या वस्तू वगैरे ठेवायच्या असतील तर?",
मी विचारलं.
अशावेळी त्यांची एक खोली असते तिकडे बरेच जण आपलं मोजकं महत्वाचं सामान ठेवतात.
हेही खरं तर मुंबईला नवीन नाहीच.
मिल्स बहरात असतानाही कोकण + घाटावरील प्रत्येक गावाच्या गिरणगावी खोल्या असत.
तिकडे दहा एक जण झोपायला असत आणि आणखी दहाएक जणांच्या ट्रंका असत.
तसंच हे.
उगीचच जी. के. ऐनापुरेंचं "रिबोट" आठवलं.
कमोडवर बसून आरामात पेपर वाचता येणं, गरम शॉवर, निवांत बसून टेबलावर करता येणारा ब्रेकफास्ट ह्या गोष्टी आपण बिनदिक्कत गृहीत धरल्या तरी सगळ्यांना ही चैन परवडत नाही .
आणि आपणही ह्या चैनीबद्दल कमीतकमी ग्रेटफुल तरी रहावं हेच बरं.
मला थोडा फ्रान्सिस मकडॉर्मांचा "नोमॅड लँड"ही आठवला.
पण ती तुलना अयोग्यच ठरेल सो क्षमस्व
एकतर तितकं चांगलं (हो तुलनेनी तिकडच्या भटक्यांनासुद्धा चांगलं इन्फ्रा मिळतं) इन्फ्रा रमण झांच्या नशिबी नाहीच
शिवाय रमण झा नोमॅड लँडमधल्या फर्नएवढे कुटुंबापासून अलिप्त अजिबातच नाहीयेत.
इकडे परिस्थितीवशात त्यांचं घर टॅक्सीत असलं तरी गावात त्यांचं आख्खं कुटुंब आहेच.
उत्तर प्रदेशातल्या त्यांच्या गावात त्यांचा हुशार आणि होतकरू मुलगा नुकताच जिल्हा परिषदेची निवडणूक अपक्ष राहून जिंकला.
बाकीच्या नेहमी हमखास निवडून येणाऱ्या नेत्यांनी रडीचा डाव खेळून पुन्हा काउंटिंग करवलं.
पठ्ठ्या त्यातही पुन्हा जिंकला.
पुन्हा काउंटींग करून मात्र त्याला हरवलं गेलं.
हे सगळं रमण झा थोडंसंच कडवट होऊन सांगतात,
आणि पुढच्या निवडणुकांत तो हमखास निवडून येणार हे ही.
भारतीय लोकशाही हे रसायनच काही अजब आहे हेच खरं.
निवडून येवोच रमण झांचा मुलगा.
जय भारत!
जय लोकशाही!!
जय टॅक्सी!!!
आजची कमाई:
१८० रुपये.
